Met een tussenstop te Riga belande ik met een luchtschip vol bergschoenen en Tajikse migranten deze ochtend in Dushanbe. Zo rustig en vredevol was de stad in de ochtend dat je haast zou vergeten dat ik in de hoofdstad was gearriveerd. Je kon de stilte van het omliggende bergland al horen, dat ongeduldig ligt te wachten om morgen ontdekt te worden. Op de vliegreis leerde ik een jongen kennen die als bouwvakker en andere werken meerdere malen reeds in Moskou verbleef. Mirolam woont in het dorp Bolsjeviek niet ver van de Afghaanse grens. Toeval wil dat hij verjaart een dag na de mijne, op de 31ste. Het is niet heel ver van hier (zo een 200 kilometer) en hoop hem te kunnen verrassen die dag. Afhankelijk van de staat der wegen en de klimatologische omstandigheden, maar ik denk dat het een haalbare kaart is. De fameuze kleppers van cols komen later...
Love from Dushanbe
Hey dag Koen,
BeantwoordenVerwijderenGe begint al nen ancien te worden hé ginder. Ben jaloers, again!!!
Hou in je achterhoofd (of voorhoofd als ze erop gaan zitten) dat er in Dushambe malaria is en l'histoire de l'eau, dat weet je zelf wel.
Als je terug bent moeten we eens tesamen zitten voor Ronse.
Goeie reis nog, Wim
Dag Wim,
BeantwoordenVerwijderenBlij je te horen!
Jip I know...
25 aug ben ik terug
bye bye
Koen